ΑΝ ΔΕΝ ΚΟΨΩ ΤΑ ΓΕΝΙΑ...

[vangelisk]

Ο χωριανός μας ο Κωστής ο Ηλιάκης, ο γνωστός με το παρατσούκλι Καρτσώνης, είχε το σπίτι του στην τοποθεσία Πλάκα, λίγο πιο κάτω από την Πλατεία, δίπλα στο σπίτι του Φουντουλομανούσου και πέθανε στα τέλη της δεκαετίας του 1950.

Ο Καρτσώνης πάντα κυκλοφορούσε αξύριστος, με γενειάδα, όπως ήτανε εξάλλου η συνηθισμένη εμφάνιση των Κρητικών στις προηγούμενες δεκαετίες.

Κάποια στιγμή στα δύσκολα χρόνια της φτώχειας και της πείνας, ο Καρτσώνης βρέθηκε στο Ρέθυμνο και ζαλισμένος καθώς ήτανε από την πείνα, είδε σε ένα λεωφορείο σταματημένο να είναι φορτωμένο στη σχάρα, που ήτανε τοποθετημένη στο πίσω μέρος του, ένα τσουβάλι αλεύρι.

Δεν έχασε, λοιπόν, καιρό σηκώνει στην πλάτη του το τσουβάλι με το αλεύρι και τρέχει να εξαφανιστεί στα σοκάκια της παλιάς πόλης με σκοπό να το κρύψει σε κάποιο εγκαταλελειμένο σπίτι και αργότερα να το φορτώσει στο γάιδαρο και να το φέρει στο χωριό.

Για κακή του τύχη, όμως, τη σκηνή της απαλλοτρίωσης την είδε κάποια γυναίκα από διπλανό μπαλκόνι και άρχισε να φωνάζει:

- Ένας γέρος με τα γένια έκλεψε ένα τσουβάλι αλεύρι, ένας γέρος με τα γένια έκλεψε ένα τσουβάλι αλεύρι. Πιάστε τον.

Ο Καρτσώνης μόλις άκουσε τις φωνές της γυναίκας έτρεξε πανικόβλητος και τρύπωσε στο πρώτο εγκαταλελειμένο σπίτι που βρέθηκε μπροστά του για να κρύψει το πολύτιμο φορτίο και να εξαφανιστεί.

Επειδή το Ρέθυμνο της εποχής εκείνης ήτανε πολύ μικρότερο από ότι είναι σήμερα, ο Καρτσώνης φοβήθηκε ότι θα τον αναγνωρίσει η γυναίκα και θα τον συλλάβουν στην προσπάθειά του να μεταφέρει το αλεύρι στο χωριό μας. Για το λόγο αυτό αναγκάστηκε να αλλάξει εμφάνιση, να ξυριστεί για να μην είναι εύκολα αναγνωρίσιμος.

Έτσι, λοιπόν, ξαφνικά ο Καρτσώνης άρχισε να κυκλοφορεί χωρίς γένια, ξυρισμένος και αγνώριστος.

- Μπάρμπα Κωστή, τον ρωτούσανε έκπληκτοι οι χωριανοί μας, γιάιντα έκοψες τα γένια;

- Άστα, μωρέ καημένε, απαντούσε με βαρύ αναστεναγμό ο Καρτσώνης. Τα μάτια μου επονέσανε κι επήγα στο γιατρό και μου ΄πενε ότι αν δεν κόψω τα γένια θα χάσω το φως μου!!