ΗΝΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗ ΜΠΑΡΜΠΑ;

[vangelisk]

Ο χωριανός μας ο Κ… σε μεγάλη ηλικία ήτανε στα τελευταία του και ψυχομαχούσε στο σπίτι του.

Συνηθιζόταν στο χωριό μας να πηγαίνουν οι γυναίκες το βράδυ στο σπίτι του αρρώστου και να κρατάνε συντροφιά στον ίδιο και, κυρίως, στη γυναίκα του. Συγχρόνως ήτανε και μια ευκαιρία για «έξοδο» και συναναστροφή με άλλες γυναίκες.

Μια βραδιά, λοιπόν, η Αθουλιά του Μισαήλη και η Χρυσούλα του Παπαδοβασίλη συνεννοήθηκαν και πήγαν μαζί για επίσκεψη στο σπίτι του Κ.. που ψυχομαχούσε.

- Ήντα κάνεις κακομοίρη μπάρμπα; ρωτά η Χρυσούλα τον Κ..

- Καβλώνω, της απαντά αυτός!!