ΕΚΑΒΑΛΙΚΕΨΕΝΕ ΤΗ ΓΟΥΡΟΥΝΑ

[vangelisk]

Παλιά, όταν ήθελαν να πούνε ότι κάποιος ήτανε πολύ μεθυσμένος, τύφλα στο μεθύσι που λέμε σήμερα, έλεγαν:

-Πάει αυτός, εκαβαλίκεψενε τη γουρούνα!

Ίσως η φράση αυτή να προήλθε από τη «συγκατοίκηση» ανθρώπων και χοίρων, αφού κάθε οικογένεια διατηρούσε στην αυλή του σπιτιού της μια – δυο γουρούνες για τις ανάγκες της.

Ίσως, λοιπόν, όταν κάποιοι μεθούσανε, που δεν ήταν και δύσκολο, αφού ο μεζές ήταν περιορισμένος ή ανύπαρκτος, λόγω της ευθυμίας τους να καβαλίκευαν στη πραγματικότητα τη γουρούνα, μιας και την έβρισκαν διαθέσιμη μπροστά τους μόλις έβγαιναν στην αυλή του σπιτιού που κρασοπίνανε.