Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

[vangelisk]

Τα δύσκολα χρόνια, ιδιαίτερα πριν από τη δεκαετία του 1950, για να στείλει μια οικογένεια το παιδί της στο Γυμνάσιο ήτανε μεγάλη υπόθεση.

Εκτός από τα έξοδα διαμονής και διατροφής, ένδυσης και υπόδησης, υπήρχαν και μεγάλα έξοδα διδάκτρων, παρακολούθησης μαθημάτων, συμμετοχής στις εξετάσεις κλπ.

Πριν την Κατοχή, λοιπόν, παρ’ όλες τις δυσκολίες της εποχής, ο Ανδρέας έστειλε τον γιό του τον Σήφη στο Ρέθυμνο, στο Γυμνάσιο, να μάθει γράμματα, να γίνει άνθρωπος και να μην βόσκει πρόβατα στο χωριό.

Πραγματικά ο Σήφης πήγε στο Γυμνάσιο και παρακολούθησε τα μαθήματα της Πρώτης Τάξης. Δεν έδειξε, όμως, και τόσο ενδιαφέρον για τα γράμματα, με αποτέλεσμα, όταν βγήκαν τα αποτελέσματα τον Ιούνιο, ο Σήφης να απορριφθεί και να μείνει στην ίδια τάξη.

Όταν έμαθε τα αποτελέσματα, ο πατέρας του τον ενημέρωσε ότι αφού απορρίφθηκε θα έπρεπε να ξεχάσει το Γυμνάσιο και να μείνει στο χωριό να απασχολείται με τις γεωργικές δουλειές της οικογένειας.

Πραγματικά, ο Σήφης δεν πήγε ξανά στο Γυμνάσιο και έμεινε στο χωριό.

Οι χωριανοί, εξαιτίας αυτού του ατυχούς γεγονότος έβγαλαν στο Σήφη περιπαιχτικά το παρατσούκλι «Καθηγητής».

Αν δεν ξέρατε την ιστορία αυτή, δεν σας συνιστούμε να αποκαλέσετε τον Σήφη «Καθηγητή». Εάν το τολμήσετε, η πιθανότερη εξέλιξη θα είναι η εξής:

Ο Σήφης θα ρίξει μια φυσέ με το χαρακτηριστικό δικό του τρόπο, θα γύρει το κεφάλι του αριστερά και θα σας πει:

- Κιαμιά φορα βρωμώ. Μα κατές πως βρωμώ;