Ο ΠΑΥΛΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ

[vangelisk]

Το πάθος και η αδυναμία του Παυλή του Φουντουλάκη για τα αυτοκίνητα έχουν μείνει στην ιστορία!

Όταν ήταν μαθητής του Δημοτικού Σχολείου στο χωριό μας, ο Παυλής διέθετε ολόκληρο «στόλο» κάθε λογής αυτοκινήτων.

Εκτός από «κούρσες», ο Παυλής διέθετε λεωφορείο, του «Παναγιωτάκη το λεωφορείο», φορτηγό, του «Καραγιάννη το φορτηγό», φορτωτή, του «Καραγιάννη» το φορτωτή» κ. α.

Βέβαια τα οχήματα αυτά δεν τα «χρησιμοποιούσε» μόνο ο Παυλής. Πρόθυμα, όταν υπήρχε σχετικό αίτημα, τα δάνειζε και στα άλλα παιδιά του χωριού για «να κάνουνε μια βόλτα».

Ο Παυλής διέθετε δικό του χώρο στάθμευσης για το στόλο των αυτοκινήτων του. Για γκαράζ ο Παυλής χρησιμοποιούσε το χώρο κάτω από τη Βουρβερέ, ένα είδος δέντρου που υπήρχε πίσω από το Ιερό της Εκκλησίας της Παναγίας, δίπλα στο σχολείο.

Αν νομίζετε ότι τα αυτοκίνητα του Παυλή ήταν πλαστικά ή μεταλλικά παιγνιδάκια, αντίγραφα σε μικρογραφία αυτοκινήτων, κάνετε μεγάλο λάθος. Τέτοιου είδους πολυτέλειες εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν. Τα αυτοκίνητα ήταν μουρνόβιτσες (κλαδιά μουριάς) διαφόρων σχημάτων και μεγεθών.

Τώρα, με ποιο κριτήριο κάποια μουρνόβιτσα «βαφτιζότανε» κούρσα ή φορτηγό;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι απλή: Ανάλογα με το μήκος και το βάρος του ξύλου δινότανε και ο χαρακτηρισμός, Τα βαριά ξύλα αντιπροσώπευαν τα βαριά αυτοκίνητα και τα ελαφριά ξύλα αντιπροσώπευαν τα μικρά αυτοκίνητα.

Ο Παυλής μόλις έφευγε από το σχολείο η χαρά του ήταν να πάρει κάποιο από τα αυτοκίνητά του για να πάει στο σπίτι του για φαγητό και μετά πάλι να αρχίσει τις «βόλτες» και τις περιπλανήσεις.

Η οδήγηση των αυτοκινήτων γινόταν ως εξής:
Ο Παυλής κρατούσε ένα κομμάτι ξύλο που το είχε «βαφτίσει» αυτοκίνητο κι άρχιζε να τρέχει. Στη διαδρομή έπρεπε να μιμηθεί και τον ήχο του αυτοκινήτου. Έτρεχε, λοιπόν, κρατώντας το ξύλο και προσπαθούσε να μιμηθεί με το στόμα τον ήχο του αυτοκινήτου. Έτσι, από το στόμα του ακουγότανε ένα ατέλειωτο και παρατεταμένο «βούουουου…» που αναπαριστούσε το θόρυβο της μηχανής του αυτοκινήτου.

Η εμβέλεια και η αυτονομία των αυτοκινήτων του Παυλή δεν ήταν μικρή. Αρκετά συχνά ο Παυλής ξεκινούσε από το χωριό «οδηγώντας» κάποιο από τα αυτοκίνητά του, πήγαινε στα Ρούστικα, έκανε στροφή και γύριζε πίσω!!!