Το βούρλο ή βρούλο είναι ένα υδρόφιλο φυτό με κυλινδρικό βλαστό και φύλλα μακρόστενα και συνήθως κυλινδρικά, τα άνθη του είναι μικρά και από τα φύλλα του φτιάχνονταν παλιά σκούπες.
Στο χωριό μας το φυτό αυτό φυτρώνει περισσότερο στης Νύφης τα Ποτάμια, στα περιβόλια και στις ποταμίδες που υπάρχει περισσότερη υγρασία.
Η «βρούλινη βράκα» ήταν συνήθως το ..μοναδικό παραμύθι που ήξεραν οι πατεράδες και διηγούτανε στα παιδιά τους, όταν, στα παλιά τα χρόνια, τα βράδια που γυρίζανε στα σπίτια τους, κουρασμένοι από την ολοήμερη αγροτική εργασία, πιεζόταν επίμονα από αυτά «να τους πουν ένα παραμύθι».
Έπαιρνε, λοιπόν, ο πατέρας το παιδί, το κάθιζε στο αριστερό του πόδι, το αγκάλιαζε κι άρχιζε το παραμύθι.
- Μια φορά κι ένα καιρό, ήτανε ένας γέρος και μια γριά που φορούσε… που φορούσε, τι φορούσε; Ρωτούσε το παιδί.
- Παντελόνι, απαντούσε εκείνο.
- Όχι, βρε. Μια φορά κι ένα καιρό, ήτανε ένας γέρος και μια γριά που φορούσε… που φορούσε, τι φορούσε;
- Φουστάνι, απαντούσε το παιδί.
- Όχι, βρε. Μια φορά κι ένα καιρό, ήτανε ένας γέρος και μια γριά που φορούσε μια βρούλι, βρούλι, βρούλινη …βράκα.
Στο σημείο αυτό της αφήγησης ο πατέρας ανασήκωνε απότομα το πόδι του, πάνω στο οποίο καθότανε το παιδί, το παιδί μετακινιότανε, φοβότανε πως θα χάσει την ισορροπία του, κι ο πατέρας συνέχιζε τη διήγηση:
- Μα κάτσε καλά να σου το πω από την άκρα. Μια φορά κι ένα καιρό, ήτανε ένας γέρος και μια γριά που φορούσε μια βρούλι, βρούλι, βρούλινη …βράκα.
Πάλι, ξανά, στο ίδιο σημείο της αφήγησης ο πατέρας ανασήκωνε απότομα το πόδι του, πάνω στο οποίο καθότανε το παιδί, το παιδί μετακινιότανε κι ο πατέρας συνέχιζε τη διήγηση:
- Μα κάτσε καλά να σου το πω από την άκρα. Μια φορά κι ένα καιρό, ήτανε ένας γέρος και μια γριά που φορούσε μια βρούλι, βρούλι, βρούλινη …βράκα.
Πάλι, ξανά, στο σημείο αυτό της αφήγησης ο πατέρας ανασήκωνε απότομα το πόδι, πάνω στο οποίο καθότανε το παιδί, το παιδί μετακινιότανε κι ο πατέρας συνέχιζε τη διήγηση:
Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβανότανε ξανά και ξανά, με αποτέλεσμα το παιδί να απογοητεύεται που το παραμύθι δεν είχε τελειωμό, να μην ζητάει ξανά παραμύθι από τον πατέρα του κι όταν η μητέρα του το παρότρυνε να πάει στον μπαμπά του για να του πει ένα παραμύθι, αυτό να της απαντά:
- Τι παραμύθι να μου πει; Αυτός δεν ξέρει παρά μόνο τη βρούλι, βρούλινη βράκα.