Η ΦΑΜΕΓΙΚΗ

[vangelisk]

Τα παλιά χρόνια, μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1970, η αιγοπροβατοτροφία στο χωριό μας ήτανε εκτατική κι όχι εντατική, όπως είναι σήμερα. Για να είναι κανείς κτηνοτρόφος έπρεπε να είναι κάτοχος μεγάλων εκτάσεων βοσκοτόπων, γιατί δεν υπήρχαν, όπως σήμερα, ούτε καλαμπόκια, ούτε τριφύλλια να αγοράσει.

Αντικειμενικά, λοιπόν, λίγες οικογένειες μπορούσαν να έχουν αιγοπρόβατα. Οι οικογένειες αυτές ήταν του Μισαήλη, του Προκοποστελή και του Ορφανογιώργη.

Εκείνα τα χρόνια, επίσης, δεν υπήρχαν ούτε δίκτυα, ούτε πλέγματα για την περίφραξη των βοσκοτόπων. Όποιος είχε αιγοπρόβατα ήτανε υποχρεωμένος να τα «βλέπει» από το πρωί ως το βράδυ και από το βράδυ ως το πρωί, εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο τρακόσες εξήντα πέντε μέρες το χρόνο δηλαδή. Γιατί, μην ξεχνάμε ότι παλιότερα υπήρχε ανεπτυγμένη και η μάστιγα της κτηνοτροφίας, η ζωοκλοπή.

Όποιος «νοικοκύρης» είχε πρόβατα ή αίγες έπρεπε να βρει και βοσκό να τα βόσκει.
Φαμέγιος ήτανε, λοιπόν, ο βοσκός αιγοπροβάτων που δεν ανήκανε σε αυτόν αλλά σε κάποιον άλλο ιδιοκτήτη και φαμεγική η δουλειά του φαμέγιου.

Φαμεγική, λοιπόν, είναι η συμφωνία που προβλέπει ότι για ένα από κοινού αποδεκτό χρονικό διάστημα ο ένας συνεισφέρει τα αιγοπρόβατα και τα χωράφια του, ο άλλος την προσωπική του εργασία και ότι κάθε χρόνο θα μοιράζονται εξίσου το παραγόμενο γάλα και κρέας και στη λήξη της συμφωνίας θα μοιράζονται εξίσου το κοπάδι των αιγοπροβάτων.

Η λέξη φαμέγιος πολύ πιθανόν να προέρχεται από την Ιταλική λέξη Familia, που σημαίνει οικογένεια. Επειδή η δουλειά του βοσκού απαιτούσε την ενασχόλησή του όλες τις ώρες της ημέρας και όλες τις μέρες του χρόνου, συνήθως την δουλειά αυτή την αναλάμβαναν ολόκληρες οικογένειες προκειμένου να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της.

Στη λήξη της συμφωνίας, όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο φαμέγιος έπαιρνε τα μισά αιγοπρόβατα και τις περισσότερες φορές τα πωλούσε γιατί δεν είχε χωράφι να τα συντηρήσει.

Η φαμεγική στο χωριό μας καταργήθηκε στη δεκαετία του 1970. Οι λόγοι ήταν κυρίως:

1) Η εμφάνιση των συρμάτων περίφραξης βοσκοτόπων,
2) Η βελτίωση του γενικού βιοτικού επιπέδου,
3) Η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στις πόλεις,
4) Η απροθυμία «φαμέγιων»,
5) Η εμφάνιση των έτοιμων ζωοτροφών,
6) Η κατασκευή αγροτικών δρόμων,
7) Η αγορά αγροτικών αυτοκινήτων