ΗΡΡΡΘΕΝΕ Ο ΜΠΑΡΡΡΜΠΑΣ ΜΟΥ Ο ΜΑΡΡΡΚΟΣ

[vangelisk]

Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1970 τα οικονομικά στο χωριό μας ήτανε πολύ δύσκολα και τα λεφτά που κυκλοφορούσανε ήτανε λίγα και δυσεύρετα. Εκείνες τις εποχές ήταν ανύπαρκτο το χαρτζιλίκι στα παιδιά και υπήρχε τέτοια έλλειψη χρημάτων που ήτανε δύσκολο ακόμα και να βρεθούν χρήματα να αγοραστεί ένα μολύβι!

Εάν ερχότανε στο χωριό κάποιος «πλούσιος» συγγενής και έδινε στα ανίψια του κάποιο χαρτζιλίκι αυτό ήτανε είδηση πρώτου μεγέθους και έπρεπε να δημοσιοποιηθεί με κάθε τρόπο.

Εκείνα τα χρόνια ο Αντρέας του Κρασά είχε ένα θείο, τον Μάρκο από την Κούφη, αδερφό της μητέρας του που είχε γυρίσει από τη Γερμανία, όπου είχε πάει οικονομικός μετανάστης, και κατά συνέπεια είχε καλύτερη οικονομική κατάσταση συγκριτικά με τους άλλους.

Ο Αντρέας, επίσης, όταν ήταν μικρός είχε πρόβλημα να προφέρει σωστά τα γράμματα ρο και λάμβδα.

Κάποια φορά, λοιπόν, είχε έρθει ο θείος του Αντρέα στο χωριό και «χαρτζιλίκωσε» τα ανίψια του. Ένα τέτοιο σπουδαίο και σπάνιο γεγονός έπρεπε να δημοσιοποιηθεί.

Έλεγε τότε ο Αντρέας στα άλλα παιδιά του χωριού:

- Ήρρρρθενε ο μπάρρρρπας μου ο Μάρρρκος από την Κουφή κι έδωκενε του καθανιού μας ένα ντάλλληρρρο!!