ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΗΡΙΟ

[vangelisk]

Ο χωριανός μας ο Μανώλης ο Μόνιος ήθελε να ανοίξει καφενείο στο Ρέθυμνο.

Το διάστημα που έψαχνε για μαγαζί ενοικιαζότανε ένα, κάπου στη οδό Δημακοπούλου, ενός χωριανού γαμπρού μας που τον παρανομιάζανε Τάσο.

Στη συνάντηση που είχε ο Μανώλης με τον Τάσο, αφού είδε το μαγαζί και του άρεσε, συζητήσανε το οικονομικό μέρος, το νοίκι δηλαδή του μαγαζιού.

- Θα μου δίνεις τόσες δραχμές το μήνα για νοίκι και όσους καφέδες πιω ή κεράσω την ημέρα θα είναι τζάμπα, λέει ο Τάσος.

Σκέφτεται για λίγο ο Μανώλης και μετά του απαντάει:

- Εντάξει, συμφωνώ.

Όταν ρωτήθηκε από άλλους ο Μανώλης πως δέχτηκε τέτοια συμφωνία, αφού δεν ήξερε πόσους καφέδες θα κερνούσε ο Τάσος την ημέρα, αυτός απάντησε:

- Ήξερα ότι ο Τάσος δεν ήθελε άνθρωπο, άρα δεν θα κερνούσε κανένα. Ε, και πόσους καφέδες θα ΄πινε ο ίδιος την ημέρα δυο, τρεις;